Marguerite Duras „Kochanek”

„Kochanek” Marguerite Duras to wartościowa, ciekawa, oryginalnie napisana powieść. Podobno jest autobiograficzna.

Narratorka, starsza wiekiem Francuzka, wspomina wczesną młodość spędzoną w Indochinach. Jako piętnastolatka nawiązała intymną znajomość ze starszym od niej o dwanaście lat zamożnym Chińczykiem. Sądziła wtedy, że jeśli matka dowie się o romansie, zabije ją. Z perspektywy czasu inaczej widzi tę sprawę. Zastanawia się, dlaczego matka pozwalała jej chodzić w bardzo wyzywającym stroju (złote pantofelki na obcasach, przyciasna sukienka, męski kapelusz i do tego makijaż) i dlaczego poprosiła właścicielkę internatu, by córka mogła nie wracać na noc. Może matka, przygnębiona biedą i brakiem pomocy ze strony synów, liczyła na to, że „mała” zacznie zarabiać jako prostytutka?

W Indochinach rodzinie narratorki nie powodziło się dobrze. Dziewczynka musiała jeździć autobusem przeznaczonym dla miejscowej ludności. Matka, podobnie jak wiele innych białych kobiet zmuszonych do życia w tropikach, często miewała nastroje depresyjne i nie zajmowała się dziećmi. Zawsze wyróżniała najstarszego syna, który okradał ją i służących oraz znęcał się nad rodzeństwem.

Romans z Chińczykiem to tylko jeden z tematów. Autorka pokazała też, jak wyglądało życie w Indochinach w latach trzydziestych, poruszyła temat wpływu niezbyt troskliwej matki na dziecko i pokazała problem rasizmu. Matka i bracia dziewczyny bez skrupułów wykorzystywali finansowo Chińczyka, uważali go za kogoś gorszego, choć był od nich bardziej wykształcony i o wiele bogatszy.

Marquerite Duras napisała „Kochanka” w roku 1984. To utwór bardzo krótki, dający dużo do myślenia. Narratorka często przyznaje, że czegoś dobrze nie pamięta, że niektóre wydarzenia z perspektywy czasu odbiera inaczej. Wiele słów poświęca na opisanie swojego wyglądu. Widać, że ma żal do rodziny, która mocno jej dogryzła.

Moja ocena: 5/6.

---
Marguerite Duras, „Kochanek” („L'Amour”), przeł. Loda Kałuska, Wydawnictwo Literackie, 1989.