„Kamila” Ewa Barańska

Są osoby o niepojętej uległości, stworzone do roli ofiar. Nikt dokładnie nie wie, dlaczego tak jest. Może brakuje im pewności siebie, może są fatalistami wierzącymi w nieuchronność zła, może czerpią na paraliż woli i zamiast się bronić, zastygają w bezruchu? Złoczyńcy rozpoznają ich w nawet największym tłumie*.

Ewa Barańska postanowiła napisać książkę dla młodzieży o samobójstwie nastolatki. Trudna rzecz, trzeba być mistrzem pióra, by temu podołać. Czy Barańskiej się udało? Zanim odpowiem na to pytanie, wspomnę o głównych bohaterkach. Narratorką jest Diana, bliska znajoma tragicznie zmarłej Kamili Rutki. Choć już odbył się pogrzeb, nie umie zapomnieć o dramatycznym wydarzeniu. Wciąż je rozpamiętuje i zadaje sobie pytanie, dlaczego koleżanka wyskoczyła z okna. Czy można było jej pomóc? Dlaczego wszyscy tak łatwo pogodzili się z tragedią i nikt nie został ukarany? Prześladowcy Kamili chodzą sobie jak gdyby nigdy nic. Diana, nie mogąc uporać się z nadmiarem myśli i wspomnień, zaczyna pisać pamiętnik. 

„Ekspedycja” Per Olof Sundman

„Ekspedycja” Pera Olofa Sundmana opowiada o odbytej w latach osiemdziesiątych dziewiętnastego wieku wyprawie H.M. Stanleya do południowego Sudanu. Nie jest to jednak powieść historyczna. Fakty przeplatają się tu z fikcją, a autorowi najbardziej zależy na pokazaniu, jak okrutnie zachowywali się Europejczycy wobec Afrykańczyków. Emin Pasza, któremu Stanley ma dostarczyć broń, nie tylko nie pojawia się na kartach książki, ale jest dość rzadko wspominany.

„Koniec lata” Anders de la Motte

„Koniec lata” to kryminał bardzo ciekawy, ale dosyć nietypowy, bowiem śledztwo dotyczy nie morderstwa, lecz zaginięcia, i długo nie wiadomo, czy w ogóle ktoś został zamordowany. Jednak to nie oznacza, że powieść nie wywołuje emocji. Wywołuje, bowiem Anders de la Motte jest mistrzem w budowaniu napięcia i umie przerazić czytelnika nawet wtedy, gdy nie opisuje krwawych wydarzeń. Trudno się nie bać podczas czytania o intruzie chodzącym po domu bohaterki czy o jej przygodzie w lochach.

„To nie twoja wina” Kaja Platowska

Patrycja, główna bohaterka „To nie twoja wina” Kai Platowskiej, pochodzi z ubogiej, niepełnej rodziny. Nigdy nie miała własnego pokoju, bo najpierw dzieliła go z bratem, a potem z koleżankami z akademika. Teraz, zaczynając trzeci rok studiów w Warszawie, chce wreszcie mieszkać sama. Udaje jej się znaleźć niedrogą stancję. Radość dziewczyny nie trwa jednak długo, bo oto przychodzi właściciel, pan Dębski, i brutalnie ją gwałci, a także bije, okrada i zastrasza. Zamiast szukać pomocy, iść na policję czy choćby się wyprowadzić, Patrycja nie robi nic. Wieczorami wraca do feralnego mieszkania, dając Dębskiemu okazje do kolejnych napaści. 

„Bene nati” Eliza Orzeszkowa

Oto kilka słów o „Bene nati”, niesłusznie zapomnianej powieści Elizy Orzeszkowej.

Salomea Osipowiczówna pochodzi z rodziny szlacheckiej, a nadleśniczy Jerzy Chutka – z chłopskiej. Poznają się w czasie pożaru i od razu w sobie zakochują. Postanawiają nie zważać na bariery klasowe i wziąć ślub. Wiadomość o planowanym mezaliansie dociera do brata oraz krewnych dziewczyny. I zaczyna się! Groźby, pretensje, szyderstwa, próby przekupstwa to tylko niektóre ze sposobów, do jakich uciekają się Osipowiczowie.