„Rufin z przeceny” Natalia Rolleczek

Główna bohaterka, a zarazem narratorka „Rufina z przeceny” Natalii Rolleczek liczy sobie szesnaście lat, ma na imię Marysia i mieszka w Mysiegłowach na Śląsku. Wychowuje ją siedemdziesięcioletnia Waleria, „popędliwa, nieprzejednana w sądach, ale sprawiedliwa”[1]. Opiekunka wpaja dziewczynce przekonanie, że nie warto ufać mężczyznom, a także lęk przed miejscowymi plotkarami, umiejącymi swoimi ostrymi języczkami zniszczyć każdego, kto im podpadnie. Teraz te złośliwe panie zwracają się przeciwko młodemu nauczycielowi Rufinowi, który zrobił coś, co uznały za wielką gafę – przyszedł na bal w kupionej na wyprzedaży koszulce polo!

„Czarna topiel” Joyce Carol Oates

„Czarna topiel” Joyce Carol Oates dedykowana jest „dla takich jak Kelly”. Kim jest owa Kelly? To dwudziestosześcioletnia dziennikarka, snobka, zawsze nosząca w torebce prezerwatywy na wypadek, gdyby ktoś ważny zechciał się z nią umówić. W dniu opisanym przez autorkę poznała samego senatora Stanów Zjednoczonych. Kiedy poprosił, by razem wyszli, poczuła się wyróżniona i szczęśliwa. Choć był mocno pijany, wsiadła do toyoty, którą miał prowadzić, i podczas jazdy podawała mu kolejne drinki. Nagle „droga wyleciała spod kół pędzącego samochodu, a oni walczyli o życie, tonąc w czarnej wodzie, która uderzała o przednią szybę, szukając wyjścia”[1]. Senator zdołał wydostać się z pułapki, zaś Kelly, że zmiażdżoną nogą, złamanym ramieniem i rozbitą głową, została w topieli.

„Kołysanka na śmierć” Carin Gerhardsen

„Kołysanka na śmierć” Carin Gerhardsen zaczyna się przerażająco: oto jakiś mężczyzna podcina gardło młodej, ładnej Filipince, a następnie dwojgu jej malutkim dzieciom. Kobieta ta przyjechała do Sztokholmu kilka lat temu, by wziąć ślub z poznanym w czasie wakacji Szwedem. Małżeństwo szybko się rozpadło, a ona zamieszkała we własnym, drogim mieszkaniu. Za co je kupiła? Czy naprawdę zarabiała tylko sprzątaniem? A może miała bogatego przyjaciela? Policjanci zauważają, że ją i dzieci zabito w sposób zorganizowany i beznamiętny, tak jakby morderca wykonywał egzekucję, nie czując nienawiści do ofiar.

Śledztwem zajmują się głównie Petra Westman, Jamal Hamad i Conny Sjöberg. Powinien im pomagać Einar Eriksson, ale on ani nie zgłasza się do pracy, ani nie odbiera telefonów. Bohaterowie uświadamiają sobie, że choć znają Einara od kilkunastu lat, właściwie nic o nim nie wiedzą. Dopiero teraz zaczynają odkrywać jego tajemnice i rozumieć, dlaczego był taki skryty i ponury. Przeszłość Einara to najciekawszy wątek powieści.