„Nikt nigdy” Natalia Dawydowa

„Nikt nigdy” Natalii Dawydowej jest opowieścią z życia mieszkającej w Leningradzie Tani, która ukończyła filologię i dostała się na aspiranturę. Koleżanki mówią o Tani, że idzie po trupach do celu i że niesłusznie zajmuje miejsce, które należy się mniej przebojowemu, ale zdolniejszemu studentowi. Tania ma to w nosie, za wszelką cenę chce zrobić karierę. Gdyby zapytać, jakie są jej prawdziwe zainteresowania, nie umiałaby odpowiedzieć. Nie umiałaby też wyjaśnić, dlaczego odwleka ślub z narzeczonym Wołodią. 

Któregoś razu Tania poznała profesora Aleksandra Piotrowicza. Jej życiem zawładnęła miłość. Nie interesowało ją, że sprawia ból żonie kochanka i że przynosi wstyd swoim ambitnym rodzicom. Zaczęło jej brakować czasu i chęci na pisanie dysertacji. 

Powieść Dawydowej nie jest specjalnie ciekawa, ale też nie mogę powiedzieć, by mnie znudziła. Zabrakło mi głębszego wejrzenia w uczucia bohaterki. Podobał mi się wątek podróży do Tallina oraz szczegóły obyczajowe. W czasach, kiedy dzieje się akcja książki, absolwenci studiów nie mogli wybierać sobie pracy. Jedna z koleżanek Tani otrzymała skierowanie aż na Ural! I musiała tam pojechać, nikogo nie obchodziło, że wolałaby pozostać w Leningradzie. 

Polecać czy nie polecać? Naprawdę nie wiem. :)

---

Natalia Dawydowa, „Nikt nigdy”, przeł. Irena Piotrowska, Czytelnik, 1974.