Kilka cytatów z „Po drugiej stronie książki” Andrzeja Pilipiuka

 

O POLSKICH KOBIETACH: Kobiety, zamiast zakładać rodziny i rodzić dzieci, studiują, próbują się „realizować”. Wynika z tego niewiele albo zgoła nic, lata lecą... (s. 242)

O SOBIE: Postrzegam siebie jako człowieka niezwykle tolerancyjnego, wrażliwego i otwartego. (s. 348)

Dbam, by woda sodowa nie uderzyła mi do głowy... (s. 14)

O UNII EUROPEJSKIEJ: W prawodawstwie UE już mówi się o karaniu więzieniem za tak zwaną mowę nienawiści. Jaki będzie kolejny etap tego „postępu”? Legalna pedofilia? (s. 445)

Unia Europejska kradnie Hitlerowi to, co uważa za przydatne. (...) Uchylamy furtkę, przez którą wciskać się będą coraz gorsze demony przeszłości. Aborcja, eugenika, eutanazja, propaganda, cenzura, zanik wolności słowa. (s. 399)

O ROSJANACH: (...) czasem Rosjanie, biorąc kogoś pod but, po prostu mają rację. (s. 244) 

O SZWEDACH: Lata dziewięćdziesiąte to erozja moralności, pastorzy geje nieukrywający już swojego homoseksualizmu. (...)  Gdzieś pogubili Boga, moralność, tradycję... Wszystko pogubili. (s. 356) 

Co myślą Szwedzi, patrząc na pastele sprzed stu dwudziestu lat? Czują żal i tęsknotę za tamtymi czasami i tamtym prostszym, czystszym życiem? Czy może zostali już tak wytresowani, że pokpiwają sobie z dawnego ciemniactwa, zacofania, braku antykoncepcji... Przypomnę: już  w tej chwili większość dzieci rodzi się w związkach nieformalnych lub jest potomstwem tak zwanych singielek, a wskaźnik aborcji w tym kraju i tak sięga 30 procent. Szwecja to ruina moralna. (s. 363-364)

O FASZYZMIE: Z pozoru faszystowskie Włochy to było państwo bardzo fajne. (s. 181)

Nazizm i faszyzm to w zasadzie synonimy. (s. 398)

O BEZBRONNOŚCI POLAKÓW: Jesteśmy rozbrojeni, nieprzeszkoleni. Nie mamy ani broni, ani umiejętności, jak się nią posłużyć. Zielone ludziki zrobią, co zechcą. Podobnie interwencja nawet niewielkich sił „porządkowych” UE wejdzie w nasz kraj jak w masło. (s. 303) 

O RECENZENTACH ŹLE OCENIAJĄCYCH „RAPORT Z PÓŁNOCY”:  Syte bachory wolnej Polski często nie rozumiały, o czym piszę i po co to piszę. Ich recenzje raczej mnie zasmuciły, niż zmartwiły. (s. 369)

Z reguły nie obrażam się na recenzentów. Jeśli ktoś przeczytał, nie spodobało mu się, uczciwie pisze, że mu nie podeszło, nie ma się o co szarpać. Książka to nie zupa pomidorowa, żeby ją wszyscy i od razu polubili. (s. 366)

O KOLEGACH ZE SZKOŁY: Kończąc podstawówkę, gardziłem kolegami ćwokami, którzy uważali, że liceum jest do d***, bo „trzeba się dużo uczyć, a nie daje żadnego zawodu”. (s. 133)

Były w klasie trzy, cztery osoby, z którymi dało się pogadać o tym, co się czyta, co oni czytają, co warto przeczytać. Kilka innych coś tam sporadycznie czytało. Reszta – no cóż, splunąć i zapomnieć... (s. 54)

O STRASZLIWYCH SKUTKACH ODRZUCENIA RELIGII: Niewolnictwo, wyzysk, prostytucja, aborcja, pedofilia, porzucanie starców na śmierć, zabijanie kalekich dzieci, unicestwianie całych narodów, wojny religijne... Każde z tych zjawisk zostało zrodzone przez społeczeństwa, które odrzuciły empatię, religię, to, co postrzegamy wartości humanistyczne... (s. 233)

O NAGRODZIE NOBLA: Nagroda Nobla należała mu się jak psu buda – ale zamiast jemu dali jakiejś tam Szymborskiej. (s. 30)

Ten Nobel był dla mnie – ale Szwedom się pomyliły „Kroniki Jakuba” z „Księgami Jakubowymi”. (s. 31)

O UKRAIŃCACH: Przede wszystkim mimo tragedii, które nas dzielą, Polacy to ich jedyni prawdziwi przyjaciele, jedyny naród życzliwy, kibicujący im w utarczkach z Rosją. Co rusz wyciągamy do nich pomocną dłoń. (s. 298).

O POLSKICH ATEISTACH: Nasz problem to trzecie, czwarte pokolenie ateistów – ludzie, których nawet  w dzieciństwie babcia nigdy nie zaprowadziła do kościoła; którzy nie mają pojęcia, co to za instytucja, mają nikłe lub zgoła żadne wyobrażenie o religii i jej przesłaniu, ale bezmyślnie łykają rozmaite narracje. (s. 352-353)

O CYRKU: Ostatnio wprowadzone ustawy praktycznie zablokowały możliwość występów zwierząt. Smutne. (s. 375)

O POLSKICH AUTORACH: Znam autorów, którzy zmarnowali szansę, gdyż zamiast siedzieć i pracować, tracili multum czasu na brylowanie w necie. (s. 18)

Przepustką do środowiskowych elit oraz szansą na dobre zarobki jest dziesięć, piętnaście, dwadzieścia książek wydanych w ciągu, powiedzmy, dziesięciu lat. (s. 17)

Dziś w literaturze mamy pełną wolność, każdy może napisać książkę. Każdy może książkę wydać. Nie trzeba żadnych zezwoleń, papierów, świadectw ukończenia kursów. W efekcie wszystko reguluje rynek. Piszesz fajnie i po polsku – zdobywasz czytelników. Piszesz bełkot – wypadasz z gry. Niestety, gdy czyta się wypociny początkujących, widać rozpaczliwie niski poziom naszej szkoły. (s. 325)

Wydaje się, że po 1989 roku nasi twórcy w żaden sposób nie rozliczyli się z realnym socjalizmem. (... ) Nie ma poczytnych powieści, które przybliżyłyby młodym ludziom ten parszywy okres; które pokazałyby, jak podły był to ustrój. (s. 426)

Nie było żadnego wybitnego antykomunistycznego pisarza emigracyjnego. (s. 440)

O KURSACH PISANIA: Zanim zacznie się udzielać komuś rad, zwłaszcza za pieniądze, trzeba samemu coś osiągnąć. Napisać i wydać dziesięć, piętnaście, dwadzieścia książek. (s. 326)

O SZKOŁACH ZAWODOWYCH: Szkoły zawodowe już u schyłku komuny były wylęgarnią straszliwej patologii i powiedzmy wprost: bandytyzmu. (s. 79)

O RADZIE JĘZYKA POLSKIEGO: Ostatnio jakaś Rada Języka Polskiego zaczęła nas pouczać, że słowo „Murzyn” jest nieodpowiednie, stygmatyzujące, a może i dyskryminujące. Sprawdziłem z ciekawości, co to za rada – same kompletnie nieznane mi nazwiska. Naukowcy z tytułami, nie wiem, kiedy i za co nadanymi, ale praktycznie żadnych pisarzy. Kto tych ludzi wybrał na te stanowiska? Na pewno nie ja. Kto dał im prawo decydować o legalności lub nie słów? Jestem autorem przeszło pięćdziesięciu opublikowanych książek. Żyję na co dzień z pisania. A ich kompetencje?  (s. 445)

O WYPRASZANIU AUTORÓW Z KONWENTÓW: No cóż, przed niektórymi, na szczęście bardzo nielicznymi kolegami musieliśmy zamknąć drzwi konwentów. (s. 14)

 ---

Cytaty pochodzą z „Po drugiej stronie książki” Andrzeja Pilipiuka, Fabryka Słów, 2021